کارتون‌ها و رمان‌های خاطره ساز دوران بچگی

دنیای خیال مثل یک حریم خصوصی بی پایان است تا هر جور که دلمان بخواهد شخصیت های رمان ها و داستان ها را در ذهن مان بپرورانیم. همین است که گاهی تماشای فیلم ها یکباره دنیای ساخته و پرداخته ما را به هم می ریزد و می نشینیم به نقد کردن که نه... فلان فیلم اصلا خوب نبود...

در اینجا می خواهیم ماجرا را از زاویه ای دیگر ببینیم و از دنیایی حرف بزنیم که عده ای کتابی را خوانده بودند و بر اساس دنیای خیالی خودشان شخصیت ها و مکان هایش را برای ما به تصویر کشیده بودند اما واقعا تمام آن کتاب ها با دنیایی که سازندگان انیمه ها ساخته بودند، همسو بودند؟

اگر آن نویسندگان زنده بودند، با دیدن کارتون های اقتباس شده از آثارشان چه واکنشی نشان می دادند؟ آیا ژول ورن ناراحت می شد از این که شخصیت های رمانش به حیوانات تبدیل شده بودند؟ لذت خواندن کتاب هایی که کارتون های اقتباسی شان را دیده ایم در این است که دوباره به دنیای بی پایان خیالات مان پناه می بریم و هر جور که دل مان بخواهد آدم ها را می سازیم و با آنها می خندیم و حتی گریه می کنیم.